taratsa

Στα ψηλά μέρη, στις ταράτσες, τα δώματα, τα πλυσταριά, τις βεράντες ή σε ότι άλλο υπάρχει στις κορυφές των πολυκατοικιών της Αθήνας.

Καταφεύγω σ’ ετούτες τις κορυφές των αστικών βουνών -πολυκατοικίες- μετά από πολλές μέρες περιορισμού λόγω κορονοϊού. Εφόσον ζω και συχνάζω σε διαμερίσματα -υπόσκαφα καταφύγια- στις πολυκατοικίες της πόλης, στα ύψη αναπνέω. Από κει συνδέομαι, όπως συνδεόμουν πάντα: με φωνές, με κραυγές, με απλωτές χειρονομίες, με καπνούς, με περιστέρια.

Οι δικές μας ταράτσες. Η μια άνυδρη, η άλλη εντροπικός κήπος με βρύα και λειχήνες. Φυτοκοινωνίες συμβιωτικών οργανισμών με σχεδόν καθόλου ή ελαφριά ριζώματα απεδαφικοπιούνται, και ως ιπτάμενες πλατφόρμες μεταφέρονται στα άνυδρα τοπία. Εναλλασσόμενο ταξίδι: από τα ύψη στα άλλα ύψη. Οι ροές διατρέχουν ηπείρους. Προϊστορικά ζώα συμβιώνουν με κατοικίδια και βατράχους. Όταν η ταράτσα καταρρεύσει χαλάει το κτήριο. Όταν απογειωθεί, ενώνει τα ύψη.

Terraces are waking up

reenchantment
data body
body politics
knowledge commons
utopian sunstainability